Kafatası Darlıkları

Kafatası darlığı, kafatası dikişlerinin (suturae) vaktinden önce kemikleşmesinden ileri gelen ve nedeni bilinmeyen bir oluşum bozukluğudur. Kafatasının, kemikleşmemiş doku. şeritleri, kafatası dikişleri, bıngıldaklarla birbirinden ayrılmış çok sayıda yassı kemikten oluştuğunu biliyoruz.

Normal olarak, beyin hacmini artırdıkça (doğumu izleyen ilk yıl içinde hacmi iki kat artar), bu kemikleri iterek kafatasını da büyütür; kemiklerin birbirine yapışmasıyla, kafatası dikişleri, 25 vede 30 yaşlarına doğru ortadan kalkar. Bu yapışma yer yer çok erken olursa, büyümekte olan beyin direnmeyle karşılaşır (bunun sonucunda, kafa içi basıncı artar ve körlük tehlikesi belirir) ve daha az direnmeyle karşılaştığı bölgelere doğru genişleme eğilimi gösterir (bunun sonucunda, kafatasının biçimi bozulur). Kafatası darlığına uzun süre iyi katlanılır; ama, röntgen incelemesiyle teşhis konmakta geç kalınırsa zeka, görüş, kişilik bozuklukları, bazen de, sara nöbetleri ortaya çıkabilir.

Ayrıca, kafatası darlığı, yüzde biçim bozukluğuyla birlikte olabilir. Cerrahi tedavi, erken yapışma gösteren bölgelerde bir ya da çok sayıda kemik şeridi keserek, hattâ gerektiğinde, kafatasmdan kapak gibi parçalar kaldırarak, kafatasma esnekliğini yeniden kazandırmaya ve beynin uyumlu gelişmesini sağlamaya dayanır. Teşhis erken konabilmişse (süt bebeğinin genel muayenesi sırasında), girişim de erken (doğumu izleyen birkaç ay içinde) uygulanmalıdır.